Wszyscy ludzie umierają. Wiem, że kiedyś i ja zakończę życie na tej ziemi. Wierzę jednak słowom Chrystusa, że cały świat będzie przemieniony w dniu Jego przyjścia w chwale. W niedzielnym Zgromadzeniu eucharystycznym wyznaję : ,, I oczekuję wskrzeszenia umarłych i życia wiecznego w przyszłym świecie”. A więc i ja będę istniał. Ale czy to rzeczywiście będę ja ? Czy będę tym samym człowiekiem, który obecnie żyje na ziemi, pracuje, marzy o lepszej przyszłości i pragnie żyć ? Jak to jest możliwe, skoro po wiekach z mojego ciała nie pozostanie może nawet ślad ? Podobne pytania stawiali sobie chrześcijanie we wspólnocie korynckiej. Niektórzy z nich zaczęli nawet wątpić w zmartwychwstanie. Odpowiedź na ich pytania i wątpliwości dał im święty Paweł apostoł. Tę samą odpowiedź usłyszysz nieraz w czasie zgromadzeń liturgicznych.
Wszyscy zmartwychwstaniemy
„Chrystus zmartwychwstał jako pierwszy spośród tych, co pomarli. […] I jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy będą ożywieni […]. Chrystus jako pierwszy, potem ci, co należą do Chrystusa, w czasie Jego przyjścia. Wreszcie nastąpi koniec, gdy przekaże królowanie Bogu i Ojcu i gdy pokona wszelką Zwierzchność, Władzę i Moc. […] Jako ostatni wróg, zostanie pokonana śmierć. […]
Oto ogłaszam wam tajemnicę : nie wszyscy pomrzemy, lecz wszyscy będziemy odmienieni. W jednym momencie, w mgnieniu oka na dźwięk ostatniej trąby — zabrzmi bowiem trąba — umarli powstaną nienaruszeni, a my będziemy odmienieni. Trzeba, ażeby to, co zniszczalne, przyodziało się w niezniszczalność, a to, co śmiertelne, aby przyodziało się w nieśmiertelność. […]
Bogu niech będą dzięki za to, że dał nam odnieść zwycięstwo przez Pana naszego Jezusa Chrystusa. Przeto bracia moi najmilsi, bądźcie wytrwali i niezachwiani, zajęci zawsze ofiarnie dziełem Pańskim, pamiętając, że trud wasz nie pozostaje daremny w Panu” (1 Kor 15, 20-26. 51-58 — Urocz. Chrystusa Króla ; 8 niedz. w ciągu roku ; Msza za zmarłych).
Tym, którzy mówili, że nie ma zmartwychwstania, Paweł apostoł odpowiada: Jest zmartwychwstanie, bo Chrystus zmartwychwstał jako pierwszy człowiek spośród umarłych. On jest przewodnikiem do zmartwychwstania dla wszystkich ludzi. Jego przyjście w chwale rozpocznie nową erę w dziejach świata, ponieważ będzie ostatecznym pokonaniem śmierci, grzechu i szatana. Dla podkreślenia wielkości tego wydarzenia, apostoł wyraża się stylem apokaliptycznym mówiąc, że „zabrzmi trąba”. Wyrażenie to oznaczało u proroków Starego Testamentu objawienie się człowiekowi samego Boga niewidzialnego.
Dopiero bowiem w czasie przyjścia Chrystusa w chwale Bóg objawi się w całej pełni. Przyjście to będzie momentem tajemniczej przemiany wszystkich ludzi. Wszyscy zmarli powstaną żywi w ciele nie podlegającym zniszczeniu, a żywi zostaną w mgnieniu oka przemienieni w ludzi nieśmiertelnych. Dopiero wtedy wszyscy należący do Chrystusa uzyskają pełnię zbawienia w Królestwie Bożym.
Od chwili zmartwychwstania Chrystusa nadzieja chwalebnego zmartwychwstania zabłysła więc dla wszystkich ludzi, których zasmuca konieczność śmierci. Chrześcijanin już w czasie chrztu jednoczy się z Jezusem zmartwychwstałym i odtąd należy do Niego. Dlatego św. Paweł wzywa wszystkich chrześcijan do ponoszenia najwyższych ofiar, ponieważ radość wiecznego życia z Chrystusem zmartwychwstałym i z przyjaciółmi, z którymi zżyliśmy się na tej ziemi, przewyższa wszelkie ludzkie wyobrażenie. Trud nasz nie zostanie daremny.
Człowiek w pełni Królestwa Bożego
Zmartwychwstaną wszyscy, dobrzy i źli. Ale nikt nie wie, kiedy to nastąpi. Nikt nie wie również, w jaki sposób dokona się zmartwychwstanie. Wiemy jednak, że Chrystus przyrzekł wskrzesić nas do nowego życia : „Kto pożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym” (J 6, 54). Ufamy Jego słowom. On nie zawiedzie naszej nadziei. Zmartwychwstanie będzie więc dla dobrych utrwaleniem na wieki tego życia zespolonego z Chrystusem, które zaczęli na ziemi, zwłaszcza przez uczestnictwo w Eucharystii. Natomiast dla złych będzie ono utrwaleniem na wieki tego życia poza wspólnotą z Chrystusem, które wybierają oni świadomie i dobrowolnie na ziemi, gdy popełniają grzechy śmiertelne.
Jednakże życie Królestwa Bożego nie będzie obecnym życiem po prostu ulepszonym i przedłużonym w nieskończoność. Dzieło stworzenia otrzyma wtedy zupełnie nowe warunki istnienia, całkowicie dostosowane do doskonałego panowania w nim Ducha
Bożego. Zmartwychwstanie nie będzie więc powrotem człowieka do życia poprzedniego, ale przejściem do nowego, nieskończenie wspanialszego.
Będę więc miał prawdziwe własne ciało, ale nie będzie ono podlegało tym prawom przyrody, jakie panują obecnie na ziemi. Chrystus bowiem po zmartwychwstaniu pozostał tym samym człowiekiem, ale jednocześnie stał się zupełnie innym, gdyż Jego ciało nie podlega już ani prawu śmierci, ani innym prawom przyrody. Będę człowiekiem w pełnym tego słowa znaczeniu. Będę tym, który żył i rozwijał się w ludzkiej rodzinie, związany był z innymi ludźmi przyjaźnią i współpracą. Będę tym, który pracował i wzbogacał się w miłość oraz udzielał się innym. Będę jednak ,,nowym człowiekiem w Chrystusie”. To nieważne, w jaki sposób Bóg mnie wskrzesi. Wierzę w Jego wszechmoc i w Chrystusowe zwycięstwo nad śmiercią. Ważne, że to będę ja.
Jak odpowiem Bogu ?
Uczestnicząc w eucharystycznej „Uczcie Baranka”, otrzymuję zadatek zmartwychwstania. Czy w każdą niedzielę spożywam Ciało Chrystusa zmartwychwstałego ? Czy w życiu codziennym umacniam się nadzieją mojego zmartwychwstania ?
„O święta uczto, w której spożywamy Chrystusa,
wspominamy Jego Mękę i zmartwychwstanie,
łaska napełnia serce człowieka, otrzymujemy zadatek zmartwychwstania i przyszłej chwały”.
■ Pomyśl :
1. Jak św. Paweł wyjaśnia Koryntianom ich wątpliwości o zmartwychwstaniu ?
2. Kto jest podstawą nadziei naszego zmartwychwstania ?
3. Czym będzie zmartwychwstanie dla dobrych, a czym dla złych ?
4. Wyjaśnij powiedzenie : po zmartwychwstaniu będę tym samym człowiekiem, a jednak innym.
■ Zapamiętaj :
58. Co jest podstawą wiary w powszechne zmartwychwstanie ?
Podstawą wiary w powszechne zmartwychwstanie jest zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa i Jego zapewnienie, że i my zmartwychwstaniemy, dlatego : „wierzę w ciała zmartwychwstanie”.
■ Zadanie :
1. Wyszukaj kilka napisów nagrobkowych i oceń je pisemnie w świetle tej katechezy.
2. Czym będzie się różniło powszechne zmartwychwstanie od wskrzeszenia Łazarza, córki Jaira lub młodzieńca z Naim ?
3. Wyszukaj w prefacji Mszy św. za zmarłych teksty, które mówią o naszym wskrzeszeniu.