Prywatna adoracja Najśw. Sakramentu

Prywatna adoracja Najśw. Sakramentu

Oto przybytek Boga z ludźmi: i zamieszka wraz z nimi i będą oni Jego ludem, a On będzie „Bogiem z nimi”.
(Ap. 21, 3)

Jak miły przybytek Twój, Panie Zastępów! Dh sza moja spragniona jest i usycha z tęsknoty do przedsieni Pańskich. Moje serce i moje ciało radośnie wołają do Boga żywego.

Czym ja się Panu wypłacę za wszystko, co mi wyświadczył?
(Ps. 115, 12)

Pamiętne uczynił swe cuda; miłosierny jest Pan i łaskawy. Dał pożywienie tym, co się Go boją; pamiętać będzie wiecznie o swoim, przymierzu.
(Ps. i 10, 4—5)

Ja jestem chlebem żywym, który z nieba zstąpił. Jeśli kto pożywa tego chleba, będzie żył na wieki. A chlebem, który Ja dam, jest moje ciało za życie świata.
(J. 5, 51)

Oto stoję u drzwi i kołacę: jeśli kto posłyszy mój głos i drzwi otworzy, wejdę do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze mną.
(Ap. 3, 20)

Ja jestem krzewem winnym, wy — latoroślami. Kto trwa we mnie, a Ja w nim ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze mnie nic nie możecie uczynić.
(J. 15, 5)

Ja jestem Droga i Prawda, i Życie…
(J. 14, 6)

Ja jestem światłością świata. Kto idzie za mną nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światłość życia.
(J. 8. 12)

Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie. A każdy, kto żyje i wierzy we mnie, nie umrze na wieki”…
(J. 11. 25—26)