Ludzie dążą do poprawienia warunków swojego życia. Istnieje ciągły postęp, chociaż poszczególni ludzie umierają. Osiągnięcia pokoleń, które odchodzą, służą za punkt wyjścia dla pokoleń następnych. W ten sposób wysiłki poszczególnych pokoleń nabierają wartości dla wszystkich ludzi. Można powiedzieć, że utrwalają się na wieczność. Jednocześnie Kościół uczy o końcu świata i o powtórnym przyjściu Chrystusa. Powstaje więc pytanie, czy i jaki jest związek między postępem ludzkim a nauką o końcu świata.
„Oczekujemy Twego przyjścia w chwale”
W liturgii słowa pierwszej niedzieli adwentu czytamy następujący wyjątek z Ewangelii : ,,Będą znaki na słońcu, księżycu i gwiazdach, a na ziemi trwoga narodów bezradnych wobec szumu morza i jego nawałnicy. Ludzie mdleć będą ze strachu, w oczekiwaniu wydarzeń zagrażających ziemi. Albowiem moce niebios zostaną wstrząśnięte. Wtedy ujrzą Syna Człowieczego, nadchodzącego w obłoku z wielką mocą i chwałą. A gdy się to dziać zacznie, nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie. […]
Uważajcie na siebie, aby wasze serca nie były ociężałe wskutek obżarstwa, pijaństwa i trosk doczesnych, żeby ten dzień nie przypadł na was znienacka, jak potrzask. Przyjdzie on bowiem na wszystkich, którzy mieszkają na całej ziemi. Czuwajcie więc
i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli uniknąć tego wszystkiego, co ma nastąpić, i stanąć przed Synem Człowieczym” (Łk 21, 25-28. 34-36 ; Ewangelia z 1 niedzieli adwentu roku C).
Przyjście Syna Człowieczego
W pierwszej części tej Ewangelii autor natchniony chce pouczyć wierzących o tym, że Chrystus drugi raz widzialnie ukaże się ludziom. Ale tym razem ukaże się w całej potędze Boskiego majestatu. Dla podkreślenia tej potęgi ewangelista posługuje się językiem symbolicznym, który nazywamy także apokaliptycznym. Takim właśnie językiem przemawiali prorocy Starego Przymierza, gdy zapowiadali nadejście wielkiego „Dnia Pańskiego”, w którym spełnią się wszystkie obietnice Boga.
A więc, gdy przeminie czas gromadzenia nowego Ludu Bożego, nastąpi koniec obecnego świata i całej historii zbawienia. Dla podkreślenia wielkości 'tego wydarzenia autor wprowadza do akcji żywioły przyrody. Przy pomocy tych obrazów chce podkreślić, że drugie przyjście Chrystusa będzie miało niezwykłe znaczenie dla całego wszechświata.
Jednocześnie ewangelista ukazuje zachowanie się ludzi. Z jednej strony zapowiada lęk i trwogę wśród tych, którzy całe swoje życie związali wyłącznie z tym przemijającym światem. Z drugiej zaś wzywa do ufności i do radości tych, którzy są z Chrystusem. Dla nich bowiem nawet cierpienia, prześladowania i różne kataklizmy są znakiem zbliżającego się odkupienia, czyli ostatecznego urzeczywistnienia się Królestwa Bożego. Następnie, nawiązując do nauki proroków Starego Przymierza (por. Iz 13, 9-13 ; 34, 4), ewangelista pragnie ukazać, że ostateczne przyjście Chrystusa w chwale będzie całkowitym wypełnieniem się proroctw o ,,wielkim Dniu Pańskim”, który zaczął się razem z pierwszym przyjściem Chrystusa. Nadzwyczajne zmiany zachodzące w przyrodzie w czasie drugiego przyjścia Chrystusa podkreślają Jego Boską moc i władzę nad całym światem.
Wezwanie do czujności i gotowości na spotkanie z Panem
W drugiej części przytoczonych słów Pisma św. ewangelista poucza nas, że dzień ostateczny przyjdzie niespodziewanie. Toteż wzywa on wszystkich do czujności i modlitwy, aby umieli rozpoznać znaki działania Bożego w wydarzeniach świata. Chrystus bowiem jest Panem całej historii świata,
,,Jego są czasy i wieki”. On przychodzi także obecnie w wielkich wydarzeniach historii oraz w różnych kataklizmach. Dlatego wydarzenia te powinny być dla wierzących opatrznościowymi znakami Boga, za pomocą których pragnie On wezwać ludzi do pokuty i nawrócenia. Ewangelista wzywa do nawrócenia i całkowitego przylgnięcia do Chrystusa, do unikania przesadnych trosk o własne ciało, do opanowania zmysłów, abyśmy w każdej chwili naszego życia byli gotowi stanąć przed Synem Człowieczym.
Odnowienie wszechświata w Chrystusie
W liturgii spotkasz jeszcze inne czytania mówiące o powtórnym przyjściu Chrystusa (np. Mt 24, 37-44 ; Mk 13, 33-37). Porównując różne wypowiedzi Pisma św. usiłujemy lepiej zrozumieć naukę Chrystusa o Jego powtórnym przyjściu na ziemię. We wszystkich tych wypowiedziach autorzy zapobiegliwości, to odnajdziemy je potem na nowo, ale oczyszczone ze wszystkiego brudu, rozświetlone i przemienione, gdy Chrystus odda Ojcu wieczne i powszechne królestwo : królestwo prawdy i życia, królestwo świętości i łaski, królestwo sprawiedliwości, miłości i pokoju” (KDK 39).
Jak odpowiem Bogu ?
W każdej Mszy św., a szczególnie w okresie adwentu, Chrystus wzywa mnie do przygotowania się na jego powtórne przyjście. Jak uczestniczę we Mszy św. ? Może modlę się tylko ustami, a serce moje obciążone grzechem dalekie jest od Zbawiciela ?
Jakie dzieła spełnione z miłości składam Bogu w ofierze ? Czy przez uczciwą pracę w szkole i w domu przyczyniam się do postępu ludzkości ? Czy zdaję sobie sprawę, że jestem także odpowiedzialny za ostateczną postać świata ?
„Marana tha ! Przyjdź Jezu Panie, w swej chwale do nas zejdź!
Marana tha ! Usłysz wołanie, gdy się wypełnią wieki.
Jak rosy chłód na spragniony grunt, jak dobry chleb na głodnego dłoń !
Marana tha ! Przyjdź Jezu Panie…
W Dziecięciu Ty objawiasz się nam,
Przez wichru szum dajesz poznać się.
Marana tha ! Przyjdź Jezu Panie…
Jak nagły błysk z zachodu na wschód, jak sęp, co na zdobycz spada swą,
Marana tha ! Przyjdź Jezu Panie…
W Kościele Twym, gdzie dajesz się nam, Przez Ciała, Krwi tajemniczą moc.
Marana tha ! Przyjdź Jezu Panie…
Gdy miłość swą okażemy wkrąg, przychodzisz już dziś na ziemię swą.
Marana tha ! Przyjdź Jezu Panie, w swej chwale do nas zejdź!
Marana tha ! Usłysz wołanie, gdy się wypełnią wieki”.
(Muz. i słowa : O. K. Ballestrem ; tłum. ks. St. Sierla).
■ Pomyśl :
1. W którą niedzielę roku czytamy Ewangelię o powtórnym przyjściu Chrystusa ?
2. Co chcą wyrazić ewangeliści, gdy mówią
0 nadzwyczajnych znakach poprzedzających powtórne przyjście Chrystusa ?
3. Do czego wzywa nas Bóg w ewangelicznych opisach powtórnego przyjścia Chrystusa ?
4. Kiedy rozpoczęło się odnowienie świata i kiedy osiągnie swą pełnię ?
5. W jaki sposób ludzie mogą współdziałać w odnawianiu świata ?
6. Na czym będzie polegać pełne odnowienie świata w Chrystusie ?
■ Zapamiętaj :
56. Czym będzie dla całego świata chwalebny powrót Chrystusa na ziemię ? Chwalebny powrót Chrystusa na ziemię będzie zakończeniem odnowy świata i jego pełną przemianą w „nowe niebo i ziemię nową”.
57. Do czego wzywa nas Chrystus w Ewangelii o swoim powtórnym przyjściu ? Chrystus w Ewangelii o swoim powtórnym przyjściu wzywa nas do stałej czujności i do przygotowania siebie i świata na tę chwilę.
■ Zadanie :
Wyszukaj w tekstach Mszy św. zdania o powtórnym przyjściu Chrystusa i zastanów się, do czego one cię wzywają.