Obiecany Mesjasz

Świat, w którym żyjesz, stale się rozwija. Jesteś świadkiem coraz większych przemian we wszystkich dziedzinach życia. Ale czy ludzie są naprawdę szczęśliwi ?
Wiele poświęca się wysiłków, by zapanował pokój między narodami, a mimo to ciągle słyszy się o wojnach. Ludzie wciąż czekają na powszechny pokój i zgodną współpracę między narodami.
Statystyki podają, że osiągamy coraz lepsze urodzaje. Wzrasta wydajność przemysłu spożywczego. Tymczasem ciągle miliony ludzi umierają z głodu. Głodujący czekają na chleb.
Osiągnięcia myśli ludzkiej sprawiły, że człowiek stanął na księżycu. Uczeni planują dalszy podbój kosmosu. Pomimo to na ziemi stale pozostaje wiele problemów nie rozwiązanych. Ludzie ciągle cierpią, chorują i umierają. Bez przerwy pytają, dlaczego tyle cierpień na świecie i zła. Zastanawiają się, jaki sens ma życie na ziemi, jakie jest znaczenie postępu techniki, kultury i nauki. Czy nas chrześcijan również te zagadnienia i pytania obchodzą ? Jak my powinniśmy je rozwiązywać ? Kto nam może w tym dopomóc ?

Oczekiwanie na Mesjasza w Izraelu

W poprzedniej części katechizmu zapoznaliśmy się z historią zbawienia Starego Przymierza. Naród izraelski oczekiwał na obiecanego Mesjasza. Ten naród Bóg wybrał i uczynił pośrednikiem między sobą i wszystkimi ludźmi. Jemu powierzył największą i najbardziej radosną obietnicę. Była to obietnica przyjścia Zbawiciela. On właśnie miał zjednoczyć całą ludzkość rozdzieloną przez grzech. On miał zwyciężyć grzech i zło oraz doprowadzić wszystkich ludzi do Boga.
Bóg umacniał nadzieję swego ludu. Coraz dokładniej przez proroków określał czas i miejsce narodzenia się Zbawiciela. Lud przypominał sobie te wielkie obietnice, gromadząc się w domach zebrań, zwanych synagogami. Odczytywał treść ksiąg Pisma św., które zapowiadały przyjście Mesjasza i Jego Królestwa. Czynił to tym gorliwiej, im bardziej przeżywał utratę swojej wolności. Dla wielu Izraelitów oczekiwanie na Zbawiciela łączyło się z błędnym przekonaniem, że Mesjasz uwolni ich od niewoli politycznej i przywróci świetność królestwa Dawida. Wszyscy więc Izraelici, chociaż każdy w inny sposób, oczekiwali przyjścia Mesjasza. Z Nim łączyli nadzieję lepszej przyszłości.

Jan Chrzciciel zapowiada bliskie nadejście Mesjasza

„W owym czasie wystąpił Jan Chrzciciel i głosił na Pustyni Judzkiej te słowa : « Nawróćcie się, bo bliskie jest Królestwo niebieskie ». Do niego to odnosi się słowo proroka Izajasza, gdy mówi :

Głos wołającego na pustyni:
Przygotujcie drogą Panu,
Jemu prostujcie ścieżki.

Sam zaś Jan nosił odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany około bioder, a jego pokarmem była szarańcza i miód leśny. Wówczas ciągnęły do niego Jerozolima oraz cała Judea i cała okolica nad Jordanem. Przyjmowano od niego chrzest w rzece Jordanie, wyznając przy tym swe grzechy.
A gdy widział, że przychodzi do chrztu wielu spośród faryzeuszów i saduceuszów, mówił im : « Plemię żmijowe, kto wam pokazał, jak uciec przed nadchodzącym gniewem ? Wydajcie więc godny owoc nawrócenia, a nie myślcie, że możecie sobie mówić : ,Abrahama mamy za ojca’, bo powiadam wam, że z tych kamieni może Bóg wzbudzić dzieci Abrahamowi. Już siekiera do korzenia drzew jest przyłożona. Każde więc drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, będzie wycięte i w ogień wrzucone. Ja was chrzczę wodą dla nawrócenia ; lecz Ten, który idzie za mną, mocniejszy jest ode mnie ; ja nie jestem godzien nosić Mu sandałów. On was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem. Ma On wiejadło w ręku i oczyści swój omłot : pszenicę zbierze do spichrza, a plewy spali w ogniu nieugaszonym »” (Mt 3, 1-12).
Przez Jana Chrzciciela Bóg ogłosił swemu ludowi nadejście ,,pełni czasów”, czyli wypełnienie się obietnic Bożych. Jan Chrzciciel głosi, że Królestwo Boże jest blisko i że nadchodzi Ten, który miał przyjść, Mesjasz. Przedstawia Go jako potężnego wysłańca Boga. Mesjasz osądzi złych, a wiernych Bogu obdarzy Jego Duchem. To będzie właśnie chrzest ,,ducha i ognia”, który jest większy od chrztu Janowego.
Dzieło Mesjasza dokona się przy współdziałaniu ludzi, dlatego św. Jan zapowiadając nadejście Mesjasza wzywa do nawrócenia. Naród wybrany musi „przynosić owoce”, jakich oczekuje Bóg od niego.

„Pośród was stoi Ten, którego wy nie znacie”

I ty razem z całym Kościołem — nowym Ludem Bożym — żyjesz w ,,pełni czasów”. Wśród nas jest obecny zapowiedziany przez proroków Mesjasz, Jezus Chrystus. Przyszedł, by dokonać swego dzieła. Chrystus jest Bogiem i tylko On może rozwiązać to, co dręczy współczesnego człowieka. Jedynie w Nim ludzie wierzący znajdują odpowiedź na nurtujące ich niepokoje i pytania. Jedynie przez Niego mogą wrócić do Boga. Do wypełnienia swego dzieła Chrystus zaprasza wszystkich ludzi. Chce, byśmy mieli udział w kierowaniu całego świata do Boga. Dlatego zaprasza do współpracy ciebie i każdego człowieka dobrej woli. Mamy do spełnienia bardzo ważne zadania w świecie. Przez nas ludzie mają poznać Chrystusa, aby mogli w Nim znaleźć odpowiedź na stawiane pytania : jaki jest sens życia, zła, cierpienia itp. W spełnieniu tego zadania nikt nas nie wyręczy. Dlatego w tym roku będziesz się stopniowo zapoznawać z Chrystusem i z Jego dziełem, byś mógł lepiej z Nim współpracować.

Jak odpowiem Bogu ?

Teraz może lepiej rozumiesz, że Chrystus jest punktem centralnym dziejów ludzkości. Wszystko, co było przed Nim, i to, co dzieje się w świecie po Jego przyjściu, w Nim znajduje swoje wytłumaczenie. Z Jego przyjściem nadeszła „pełnia czasów”. W Nim także ludzie naszej epoki mogą znaleźć rozwiązanie palących problemów. Adwent jest czasem, w którym przypominamy sobie oczekiwanie ludzi na obiecanego Mesjasza. Właśnie wtedy uświadamiamy sobie, że Jego dzieło ciągle się dokonuje i będzie się dokonywać aż do powtórnego przyjścia Chrystusa. W czytaniach o Janie Chrzcicielu słyszymy słowo Boże wzywające nas do nawrócenia i współdziałania z Chrystusem.
Dlatego trzeba, byś zapytał samego siebie : Czy ja znam Chrystusa i czuję się odpowiedzialny za Jego dzieło ? Z jaką pilnością staram się Go poznać ? Jak często sobie przypominam, że Chrystus powołuje mnie do współpracy w budowaniu Królestwa Bożego ? Jak wypełniam moje zadanie zbliżania ludzi do Chrystusa ?
W prefacji adwentowej będziesz dziękował Bogu wraz z całym Kościołem za spełnienie obietnicy i otwarcie ludziom drogi do wiecznego zbawienia. Postaraj się częściej zwracać do Boga słowami modlitwy : „Słuszne to, abyśmy Tobie składali dziękczynienie Boże, Ojcze, przez Chrystusa Pana naszego.

On przez pierwsze przyjście w ludzkiej naturze spełnił Twoje odwieczne postanowienie, a nam otworzył drogę wiecznego zbawienia. On ponownie przyjdzie w blasku swej chwały, aby nam udzielić obiecanych darów, których czuwając z ufnością oczekujemy”.

Nasze pragnienie i oczekiwanie na Zbawiciela wypowiadamy Bogu słowami polskiej pieśni adwentowej :

„Spuśćcie nam na ziemskie niwy Zbawcę z niebios, obłoki.
Świat przez grzechy nieszczęśliwy Wołał w nocy głębokiej,
Gdy wśród przekleństwa od Boga Czart panował, śmierć i trwoga,
A ciężkie przewinienia zamkły bramy zbawienia.
Ale Ojciec się zlitował nad nędzną ludzi dolą,
Syn się chętnie ofiarował, by spełnić wieczną wolę ;
Zaraz Gabriel zstępuje i Maryi to zwiastuje, że z Ducha Świętego pocznie Syna Bożego.
Panna przeczysta w pokorze wyrokom się poddaje,
Iszczą się wyroki Boże, Słowo Ciałem się staje.
Ach! ciesz się, Adama plemię, zejdzie Zbawiciel na ziemię.
Drżyj piekło, On twe mocy w wiecznej pogrąży nocy”.

■    Pomyśl:

1.    Na jakie pytania współcześni ludzie szukają odpowiedzi ?
2.    Na kogo czekali Izraelici przez długie wieki ?
3.    Co Bóg zapowiada i do czego wzywa ludzi przez Jana Chrzciciela ?
4.    Co oznaczają słowa „pełnia czasu” ?
5.    Kto może dać ludziom odpowiedź na ich pytania ?
6.    Jakie zadanie ma dziś do spełnienia Kościół ?
7.    Do czego dzisiaj Bóg wzywa ciebie ?

■    Zapamiętaj:

1.    Co Bóg ogłasza ludziom przez Jana Chrzciciela ?
Bóg ogłasza ludziom, że Zbawiciel przyszedł na ziemię i że nadeszło Królestwo Boże.

■    Zadanie :

1.    Przeczytaj początek Ewangelii św. Marka. O kim tam jest mowa ?
2.    Jakie uczucia wyrażają nasze pieśni adwentowe ?