Bóg Izraela objawia się jako jedyny Bóg wszystkich ludzi
Ucząc się historii starożytnych narodów dowiadujemy się o ich wierze w różne bóstwa. Egipcjanie, Grecy i Rzymianie czcili wielu bogów. Nasi przodkowie przed przyjęciem wiary w jedynego Boga czcili Światowida, Swarożyca…
Czy Bóg Izraela jest także Bogiem tych narodów ?
„Nasz Bóg, Pan, jest Bogiem jedynym”
Kiedy Izraelici spotykali się z poganami, ulegali ich wpływom.
Bóg przypominał przez proroków :
„Boga utworzonego przede Mną nie było ani po Mnie nie będzie.
Ja, Bóg, tylko Ja istnieją i poza Mną nie ma żadnego zbawcy.
To Ja zapowiedziałem, wyzwoliłem i obwieściłem, a nie ktoś obcy wśród was.
Wy jesteście świadkami moimi — wyrocznia Boga —
że Ja jestem Bogiem, owszem, od
wieczności Nim jestem” (Iz 43, 10-13a).
Bóg objawia się jako jedyny Bóg. Posyła naród wybrany po to, aby wszyscy ludzie
poznali Go jako jedynego Boga, Stwórcę i Zbawcę.
Bóg Izraela a inne narody
Wśród narodu wybranego rozpowszechniło się przekonanie, że Bóg, który się mu objawił, uczynił to tylko dla Izraela. Słowa, które Bóg skierował do Mojżesza : „Jestem Bogiem ojca twego, Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba” — Izraelici tłumaczyli w ten sposób, że Bóg jest tylko ich Bogiem. Bóg objawia się jednak jako Bóg wszystkich ludzi. Bóg sprawił, że Izraelici za swą niewierność dostali się do niewoli babilońskiej, a wielu z nich zostało wywiezionych ze swej ojczyzny. Bóg posłużył się innymi narodami dla ukarania narodu wybranego. Po wielu latach król perski Cyrus (559-529) po zdobyciu Babilonu pozwolił Izraelitom powrócić do Ziemi Obiecanej. To wydarzenie tak tłumaczył Bóg w słowach Izajasza proroka :
„Tak mówi Bóg o swym pomazańcu Cyrusie :
Ja mocno ująłem go za prawicą, aby ujarzmić przed nim narody…
Ja pójdą przed tobą i nierówności wygładzą… ażebyś wiedział, że Ja jestem Bogiem, który cię wołam po imieniu, Bóg Izraela.
Z powodu sługi mego, Jakuba,
Izraela, mego wybrańca, nazwałem ciebie twoim imieniem, pełnym zaszczytu, chociaż mnie nie znałeś. Ja jestem Bogiem i nie ma innego.
Poza Mną nie ma boga.
Przypaszą ci broń, chociaż Mnie nie znałeś, aby wiedziano od wschodu słońca aż do zachodu, że beze Mnie nie ma niczego”
(Iz 45, 1.2a.3b-6).
Zwycięstwo Cyrusa było więc dziełem Boga. Bóg wybrał go, ,,wezwał po imieniu”, wyróżnił go nawet imieniem „pomazańca”. Takie imię otrzymywali w Izraelu tylko królowie, słudzy Boga. Z pogańskiego władcy Cyrusa Bóg uczynił swoje narzędzie, by wybawić naród wybrany z niewoli. Przez to objawia, że jest Bogiem również Cyrusa, Bogiem wszystkich narodów — nawet pogańskich.
„Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba” — to również nasz Bóg, którego czcimy w Polsce już od tysiąca lat. Bóg powołując bowiem naród wybrany jako swoje narzędzie myślał też o nas. Myśmy byli również wśród tych narodów, które dzięki ludowi wybranemu miały uwierzyć w jedynego Boga.
Chrystus prowadzi wszystkich ludzi do jedynego Boga
Wszystkie narody zdążają do Boga. Ludzie szukają Go świadomie lub nieświadomie. Chociaż nie wszyscy Go znają, wezwani są do uczestnictwa w zbawieniu. Bóg objawił się, aby jednoczyć ze sobą wszystkich ludzi. Chrystus Pan umarł po to, aby rozproszone dzieci Boże zgromadzić w jedno i obdarzyć je życiem wiecznym. W modlitwie arcykapłańskiej prosił Ojca o jedność ludzi i o poznanie prawdziwego Boga : ,,A to jest życie wieczne : aby poznali Ciebie, jedynego, prawdziwego Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa” (J 17, 3). Chrystus dzisiaj przez Kościół jednoczy ludzi z Bogiem i między sobą. Św. Paweł wskazuje na źródło tej jedności : „Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden chrzest, Jeden jest Bóg i Ojciec wszystkich” (Ef 4, 5).
Kościół po Soborze Watykańskim Drugim w sposób szczególny chce być jaśniejszym znakiem, który prowadzi wszystkich do jedynego Boga. Kościół chce wszystkim służyć. Równocześnie z wielkim szacunkiem odnosi się do ludzi, którzy mają inne przekonania religijne. Widzi i uznaje w nich członków jednej ludzkiej rodziny. Ceni ich również, gdy czynią wiele dobrego i szczerze szukają prawdy.
Jak odpowiem Bogu ?
Jestem chrześcijaninem. Należę do Kościoła — nowego narodu wybranego. Gdy w dwudziestą dziewiątą niedzielę zwykłą (rok A) czytamy proroctwo o powołaniu pogańskiego króla Cyrusa, Bóg zwraca się do nas, aby nam przypomnieć, że jest On Bogiem wszystkich narodów, nawet tych, które wierzą w Boga inaczej niż my. Wtedy przypomina nam również nasze zadanie jako nowego Ludu Bożego. Wzywa nas, byśmy szanowali przekonania religijne każdego człowieka i pomagali mu z miłością poznać jedynego Boga — Boga wszystkich ludzi. Co mogę uczynić, aby wszyscy ludzie poznali jedynego Boga i tworzyli jedną rodzinę dzieci Bożych ? Jak odnoszę się do ludzi, którzy mają inne przekonania religijne, i do ludzi niewierzących ? Czy umiem docenić dobro, które oni tworzą ?
Po czytaniu proroctwa o powołaniu Cyrusa śpiewamy w czasie liturgii mszalnej psalm wzywający wszystkich ludzi do uwielbiania Boga. Tą modlitwą możesz posługiwać się również poza liturgią.
„Śpiewajcie dla Pana pieśń nową, Śpiewajcie dla Pana wszystkie krainy, Śpiewajcie dla Pana, błogosławcie Jego imię,
Z dnia na dzień głoście Jego zbawienie. Rozgłaszajcie Jego chwałę wśród pogan, Jego cuda — wśród wszystkich narodów. Bo wielki jest Bóg i godzien wszelkiej chwały” (Ps 95, 1-4a).
■ Pomyśl :
1. Przed czym przestrzegali prorocy naród wybrany, który żył wśród pogan ?
2. Czego uczy nas opowiadanie o powołaniu pogańskiego władcy Cyrusa ?
3. Dzięki komu wszyscy ludzie mogą zjednoczyć się z jedynym Bogiem ?
4. W jakiej wspólnocie Chrystus jednoczy dziś ludzi z jedynym Bogiem ?
5. Dlaczego chrześcijanin powinien odnosić się z szacunkiem do ludzi, którzy wyznają inną religię lub są niewierzącymi ?
■ Zapamiętaj :
57. Czego domaga się wiara w jedynego Boga ?
Wiara w jedynego Boga domaga się, ażeby wszyscy ludzie poznali Go i umiłowali, a przez to utworzyli jedną rodzinę dzieci Bożych.
■ Zadanie :
1. Podaj wydarzenie z Pisma św., z którego wynika, że Bóg objawił się Izraelitom także jako Bóg wszystkich ludzi.
2. Dowiedz się, które z wielkich religii wyznają wiarę w jedynego Boga.
3. Dowiedz się, co to jest ruch ekumeniczny i do czego zmierza.
■ Porównaj:
Słowo Boże : „Tak mówi Bóg, Król Izraela i Odkupiciel Jego, Pan Zastępów : « Ja jestem pierwszy i Ja ostatni i nie ma poza Mną boga ! Któż jest do Mnie podobny ? — Niech woła, niech to ogłosi i niech Mi dowiedzie ! Kto przepowiedział przyszłość od wieków i to, co ma nadejść, niech nam obwieści ! »” (Iz 44, 6-7).
,,Ja tworzę światło i stwarzam ciemności, sprawiam pomyślność i stwarzam niedolę. Ja, Bóg, czynię to wszystko” (Iz 45, 7).
Nauka Kościoła : ,,W każdym… czasie i w każdym narodzie miły jest Bogu, ktokolwiek się Go lęka i postępuje sprawiedliwie” (KK 9). Paweł VI wyraził wiarę Kościoła w jedynego Boga w sławnym wyznaniu wiary dnia 30 czerwca 1968 r. w ten sposób :
,.Wierzymy w jednego Boga, Ojca, Syna i Ducha Świętego… Wierzymy, że ten jedyny Bóg jest absolutnie jeden, tak w swej najświętszej istocie, jak i we wszystkich doskonałościach : w swojej wszechmocy, w swej nieskończonej mądrości, w swojej opatrzności, w swej woli i miłości…”
Kochani, widze niesamowite poswiecenie (przepraszam, ale nie mam polskich trzcionek) z Waszej strony.
Znalazlem tutaj piekne slowa i co wiecej – od samego Boga …ale dziwne to sa slowa.
Bardzo prosilbym kogos o chwilke czasu i wyjasnienie mi co znaczy to co przeczytalem na poczatku tej strony.
http://www.modlitwa-litania.pl/katechizm/bog-izraela-objawia-sie-jako-jedyny-bog-wszystkich-ludzi
Cytuje:
Nasi przodkowie przed przyjęciem wiary w jedynego Boga czcili Światowida, Swarożyca…
„Nasz Bóg, Pan, jest Bogiem jedynym”
Kiedy Izraelici spotykali się z poganami, ulegali ich wpływom.
Bóg przypominał przez proroków :
„Boga utworzonego przede Mną nie było ani po Mnie nie będzie.
Ja, Bóg, tylko Ja istnieją i poza Mną nie ma żadnego zbawcy.
To Ja zapowiedziałem, wyzwoliłem i obwieściłem, a nie ktoś obcy wśród was.
Wy jesteście świadkami moimi — wyrocznia Boga —
że Ja jestem Bogiem, owszem, od
wieczności Nim jestem” (Iz 43, 10-13a).
Bóg objawia się jako jedyny Bóg. Posyła naród wybrany po to, aby wszyscy ludzie
poznali Go jako jedynego Boga, Stwórcę i Zbawcę.
koniec cytatu.
Mam piecdziesiat lat i pomino, ze spedzilem ponad polowe zycia na koncu swiata, mowie doskonale po polsku, Pamietam nauke moich rodzicow – Katolikow – i moich katechetow, dlatego dziwne mi sie wydaja te slowa, ktore niby pochodza z ust samego Boga.
Czy to na pewno z Biblii?
albo moze z Biblii Swiadkow Jehowy?
Moze to nie nasz Bog?
Czy NASZ Bog mogl powiedziec takie slowa?
a moze ja juz nic nie rozumiem?
Pozdrawiam serdecznie, Artur