Mojżesz pouczony przez Boga jeszcze za swego życia dobrał sobie pomocnika. Był nim Jozue, syn Nuna (Pwt 1, 37n). Po śmierci Mojżesza on stanął na czele potomków Abrahama i wprowadził ich do ziemi obiecanej przez Boga. Zdobywszy większą część kraju, Jozue rozdzielił ziemię pomiędzy 12 pokoleń izraelskich. Jedynie ród Lewiego, który przeznaczony był przez Mojżesza do posługi przy Świętym Przybytku, nie otrzymał ziemi. Pokolenia te będą musiały w przyszłości jeszcze nieraz walczyć o utrzymanie zdobytych ziem. Niemniej jednak ziemia Kanaan będzie już odtąd ojczyzną i umiłowanym dziedzictwem Izraela. Ziemia Kanaan stała się „ziemią świętą”. Przypominała ona każdemu Izraelicie szczególną opiekę Bożą i zobowiązywała do wierności Bogu. Przypominała wciąż, by naród wybrany przez Boga spełniał z większą gorliwością swoje posłannictwo, świecił przykładem życia świętego i dochował wiary w Jedynego Boga.
Jozue był nie tylko wojownikiem, lecz także przywódcą religijnym narodu. Troszczył się o to, by lud dochował wierności Bogu. W tym celu dwa razy odnowił przymierze zawarte z Bogiem (Joz 8, 30-35 oraz 24, 1-28). Chciał w ten sposób mocniej związać naród z Bogiem i pogłębić jedność między poszczególnymi pokoleniami. Był świadom tego, że jeśli Izraelici nie będą trwać przy wierze ojców, ulegną wpływom pogaństwa. Wtedy mogą łatwo utracić wiarę i niezależność narodową. Dlatego Jozue zbudował ołtarz Panu Bogu Izraela, na górze Ebal… i ofiarował na nim całopalenie Bogu… A na kamieniach napisał powtórzenie Prawa Mojżeszowego (por. Joz 8, 30-32).
Kiedy Jozue umierał, tak przemawiał do swego ludu : „Ja sam muszę pójść drogą, którą idą wszyscy, a wy zrozumcie to całym sercem i całą duszą swoją, że ze wszystkich wspaniałych obietnic, które przyrzekł Bóg, wasz Pan, ani jedna nie zawiodła : wszystkie wam się spełniły; żadna z nich nie stała się próżna. Ale jak się wypełniły na waszą korzyść wszystkie obietnice uczynione przez Boga waszego, tak sam Pan wykona przeciw wam wszystkie swe groźby… jeśli przestąpicie przymierze” (Joz 23, 14-16).
Jozue nosi to samo imię co Pan Jezus, a to znaczy : „Wybawiciel”.
Jozue wprowadził naród wybrany do Ziemi Obiecanej. Jezus Chrystus przez swoją śmierć na krzyżu, przez zmartwychwstanie i chwalebne wniebowstąpienie wprowadza nas do nowej Ziemi Obiecanej, którą jest niebo. Jozue jest więc biblijną zapowiedzią Chrystusa, a Ziemia Obiecana jest zapowiedzią nieba.