Jezus Chrystus głosi radosną Nowinę o Królestwie Bożym

Dowiedziałeś się, że najważniejszą prawdą głoszoną przez Jezusa Chrystusa była nauka o Królestwie Bożym. Wiesz, że Królestwo Boże to władanie Boga na świecie i współżycie Boga z ludźmi, zapoczątkowane na ziemi dzięki obecności i osobie Jezusa Chrystusa. Może chciałbyś poznać lepiej tajemnicę Królestwa Bożego ? Wyjaśnia nam ją Pan Jezus w przypowieściach.

Przypowieść o skarbie i o perle — wartość Królestwa Bożego

„Królestwo niebieskie podobne jest do skarbu ukrytego w roli. Znalazł go pewien człowiek i ukrył ponownie. Uradowany poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił tę rolę. Dalej podobne jest Królestwo niebieskie do kupca poszukującego pięknych pereł. Gdy znalazł jedną drogocenną perłę, poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił ją” (Mt 13, 44-46).
W obu przypowieściach Pan Jezus ukazuje nam, jak wielką wartością dla człowieka jest Królestwo Boże. Jest ono dla nas najcenniejszym darem — znalezionym skarbem i drogocenną perłą.
Stąd w Ewangelii św. Mateusza znajdujemy zachętę : „Starajcie się naprzód o Królestwo (Boga) i o Jego sprawiedliwość” (Mt 6, 33). Dla jego zdobycia trzeba być gotowym do ofiar i wyrzeczeń. Kto chce posiąść Królestwo Boże, powinien pełnić wolę Bożą : „Nie każdy, który Mi mówi : « Panie, Panie », wejdzie do Królestwa niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie” (Mt 7, 21).
Gdy w 17 niedzielę zwykłą (rok A) usłyszysz w kościele tę przypowieść, pamiętaj, że i ciebie Chrystus wzywa do szukania nade wszystko Królestwa Bożego w twoim życiu i w świecie.

Przypowieść o siewcy — słowo początkiem Królestwa Bożego

Jeżeli Królestwo Boże jest tak cennym darem dla nas, na pewno chciałbyś się dowiedzieć, gdzie i jak spotykasz się z tym skarbem. Wyjaśnia to sam Pan Jezus w przypowieści :
„Oto siewca wyszedł siać. A gdy siał, niektóre ziarna padły na drogę, nadleciały ptaki i wydziobały je. Inne padły na miejsca skaliste, gdzie niewiele miały ziemi ; i wnet powschodziły, bo gleba nie była głęboka. Lecz gdy słońce wzeszło, przypaliły się i uschły, bo nie miały korzenia. Inne znowu padły między ciernie, a ciernie wybujały i zagłuszyły je. Inne w końcu padły na ziemię żyzną i plon wydały, jedno stokrotny, drugie sześćdziesięciokrotny, a inne trzydziestokrotny. Kto ma uszy, niechaj słucha. Przystąpili do Niego uczniowie i zapytali : « Dlaczego w przypowieściach mówisz do nich » ? On im odpowiedział : « Wam dano poznać tajemnice Królestwa niebieskiego »” (Mt 13, 3-11 a).
„Wy zatem posłuchajcie przypowieści o siewcy. Do każdego, kto słucha słowa o Królestwie, a nie rozumie go, przychodzi Zły i porywa to, co zasiane jest w jego sercu. Takiego człowieka oznacza ziarno posiane na drodze. Posiane na miejsca skaliste oznacza tego, kto słucha słowa i natychmiast z radością je przyjmuje ; ale nie ma w sobie korzenia, lecz jest niestały. Gdy przyjdzie ucisk lub prześladowanie z powodu słowa, zaraz się załamuje. Posiane między ciernie oznacza tego, kto słucha słowa, lecz troski doczesne i ułuda bogactwa zagłuszają słowo, tak że zostaje bezowocne. Posiane w końcu na ziemię żyzną oznacza tego, kto słucha słowa i rozumie je. On też wydaje plon : jeden stokrotny, drugi sześćdziesięciokrotny, inny trzydziestokrotny” (Mt 13, 18-23).
I dzisiaj Królestwo Boże objawia się człowiekowi przez słowo, które Chrystus głosi w Kościele we Mszy św. w tej części, która nosi nazwę „liturgii słowa”. Głosi je również w innych sakramentach, szczególnie w sakramencie chrztu i pokuty, w których dokonuje się nawrócenie. Słowo Boże głosi Kościół również w katechizacji.
W przypowieści o siewcy poucza nas Pan Jezus, że głoszenie słowa Bożego jest konieczne, aby Królestwo Boże mogło istnieć na ziemi. Jego rozwój zależny jest od człowieka, od jego współpracy z Bogiem.

Przypowieść o ziarnku gorczycy i o zaczynie — rozrost Królestwa Bożego

„Inną przypowieść im przedłożył : « Królestwo niebieskie podobne jest do ziarnka gorczycy, które ktoś wziął i posiał na swej roli. Jest ono najmniejsze ze wszystkich nasion, lecz gdy wyrośnie, jest większe od innych jarzyn i staje się drzewem, tak że ptaki przylatują z powietrza i gnieżdżą się na jego gałęziach ».
Powiedział im inną przypowieść : « Królestwo niebieskie podobne jest do zaczynu, który pewna kobieta wzięła i włożyła w trzy miary mąki, aż się wszystko zakwasiło »” (Mt 13, 31-33).
W przypowieści o ziarnku gorczycy i o zaczynie Pan Jezus poucza nas, że zapoczątkowane przez Niego Królestwo Boże będzie się wciąż rozrastać, podobnie jak z małego ziarnka gorczycy wyrasta duży krzew. Królestwo Boże będzie również wnikać coraz głębiej w umysły i serca ludzi, podobnie jak kwas chlebowy przenika dużą ilość ciasta. Obejmie ono ludzi wszystkich narodów. Będzie zaś wzrastać dzięki wewnętrznej i niewidzialnej sile danej mu od Boga.
W przypowieści o ziarnie gorczycy i zaczynie wzywa nas Chrystus do ciągłego współdziałania z Bogiem. Chce, byśmy stale rozwijali Królestwo Boże w sobie i przyczyniali się do wzrostu Królestwa Bożego w naszym otoczeniu. O Królestwie Bożym Chrystus pouczał jeszcze w innych przypowieściach. Przebywając na ziemi Chrystus już zapoczątkował Królestwo Boże. Swoją pełnię osiągnie ono dopiero w dniu powtórnego przyjścia Chrystusa (Mt 25, 34).

Jak odpowiem Bogu ?

Poznałeś dzisiaj niektóre przypowieści Chrystusa o Królestwie Bożym. Usłyszysz jeszcze o nich w kościele w niedzielę 15, 16 i 17 zwykłą (rok A). Chrystus ci przypomni, że od ciebie zależy, czy ziarno głoszonego słowa Bożego wyda owoc. Zapyta cię, jak współpracowałeś z Bogiem w rozszerzaniu Królestwa Bożego w sobie i w otoczeniu. Chrystus uświadomi ci, że Królestwo Boże jest najcenniejszym darem Boga dla ludzi, a równocześnie wezwie cię do wysiłku, a nawet ofiary, by władanie Boga i doskonałe współżycie z Bogiem i z ludźmi mogło się rozwijać w świecie.

Proś Boga o gotowość do podjęcia wysiłku o wierność wezwaniu Chrystusa. Módl się zarazem słowami modlitwy przeznaczonej na uroczystość Chrystusa Króla :

„Po przyjęciu pokarmu, który jest zadatkiem nieśmiertelności, prosimy Cię, Panie, abyśmy dostąpiwszy zaszczytu pełnienia służby pod sztandarem Chrystusa Króla, mogli wraz z Nim w siedzibach niebieskich królować na wieki”.

■ Pomyśl:

1.   Jakie poznałeś przypowieści o Królestwie Bożym ?
2.   Dlaczego Królestwo Boże jest najcenniejszym darem Boga dla ludzi ?
3.   Czego Chrystus domaga się od ludzi w przypowieściach o Królestwie Bożym ?
4.   Kiedy i gdzie Chrystus głosi dzisiaj naukę o królowaniu Boga ?

■ Zapamiętaj :

10. Przez co rozwija się Królestwo Boże na ziemi ?
Królestwo Boże na ziemi rozwija się przez słowo Boże i sakramenty święte.

11. Kiedy Królestwo Boże objawi się w całej pełni ?
Królestwo Boże objawi się w całej pełni w dniu powtórnego przyjścia Chrystusa.

■ Zadanie :

Spróbuj wyjaśnić, co to znaczy, że Królestwo Boże jest widzialne i niewidzialne ? — jest na tej ziemi, ale nie z tej ziemi ?