„Gdybym nie miał miłości…”

Henryk Sienkiewicz w powieści ,,Quo vadis”, za którą otrzymał nagrodę Nobla, przedstawił życie pierwszych chrześcijan. Było ono przedmiotem podziwu pogan. W drugiej swojej powieści „Krzyżacy” również przedstawia życie chrześcijan, choć z późniejszych czasów. Krzyżacy to też chrześcijanie, którzy zostali zaproszeni na polskie ziemie, aby nawracać pogan. Niestety. Chrześcijanie ci wiarę Chrystusową szerzyli mieczem i więcej myśleli o swojej potędze i majątkach niż o służeniu Bogu. Co było motywem postępowania jednych, a czego brakowało drugim ? Które postępowanie jest, twoim zdaniem, godne wyznawców Chrystusa ?

Kościół jest sobą, gdy miłuje

Św. Paweł uczy :
„Gdybym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał, stałbym się jak miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący. Gdybym też miał dar prorokowania i znał wszystkie tajemnice, i posiadał wszelką wiedzę i wszelką (możliwą) wiarę tak, iżbym góry przenosił, a miłości bym nie miał, byłbym niczym. I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją, a ciało wystawił na spalenie, lecz miłości bym nie miał, nic bym nie zyskał” (1 Kor 13, 1-3).
Dlaczego św. Paweł ponad wszystko stawia miłość ? Poszukajmy odpowiedzi.
„Bóg jest miłością” (1 J 4, 8). Życie Trójcy Świętej jest wzajemną miłością trzech Osób Boskich. Miłość ta przejawia się również na zewnątrz, działa w świecie, a przede wszystkim w człowieku. Z miłości Bóg stworzył człowieka, by podzielić się z nim swoim życiem i szczęściem. Gdy człowiek zgrzeszył, Bóg postanowił go ratować i zbawić. Kierowany tą miłością wybrał i otoczył swą opieką naród izraelski, aby przez ten lud przygotować zbawienie dla całego świata. Największą zaś miłość okazał Bóg ludziom, gdy zesłał na ziemię swego Syna. „W tym objawiła się miłość Boga ku nam, że zesłał Syna swego Jednorodzonego na świat, abyśmy życie mieli dzięki Niemu” (1 J 4, 9).
W Chrystusie miłość Boża zamieszkała wśród ludzi. Całe życie Jezusa było pełne miłości, „przeszedł on dobrze czyniąc” (Dz 10, 38). Kochał wszystkich miłością najbardziej bezinteresowną i stałą. Sam o sobie powiedział, że „nie przyszedł, aby Mu służono, lecz żeby służyć” (Mk 10, 45). Szczytem tej miłości była ofiarna śmierć na krzyżu. Spełnił wtedy to, czego nauczał : „Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich” (J 15, 13).
Przez chrzest miłość Boża jest w nas. W sakramencie tym otrzymaliśmy nadprzyrodzoną cnotę miłości. Dzięki niej Bóg przez nas może kochać innych ludzi. W ten sposób Chrystus jest obecny w świecie przez Kościół miłujący. Jest on bowiem „powszechnym sakramentem zbawienia, ukazującym i zarazem realizującym tajemnicę miłości Boga do człowieka” (KDK 45).

Kościół Chrystusowy żyje miłością

Kościół wierny poleceniom Chrystusa od samego początku głosi i przypomina obowiązek miłości. Nie poprzestaje jednak tylko na słowach, lecz urzeczywistnia miłość.
W poszczególnych epokach, stosownie do wyłaniających się wciąż nowych potrzeb, Kościół rozpoczynał różne dzieła, zwłaszcza dzieła charytatywne. W imię miłości budował pierwsze na świecie szpitale, domy dla starców, przytułki i sierocińce. Zakładał również szkoły coraz to doskonalsze, a nawet uniwersytety, czyli akademie, w których bezpłatnie uczyło się dużo młodzieży. Z inicjatywy Kościoła powstawały różnego rodzaju cechy i bractwa. Uczyły one i organizowały pracę rzemieślniczą oraz czuwały, aby w świecie pracy była zachowana sprawiedliwość i miłość.
Dziś w krajach bardziej rozwiniętych wiele z wyżej wymienionych dzieł miłości przejęło i prowadzi państwo. Kościół jednak nie przestaje realizować dalej dzieła miłości. Działa on nadal w istniejących dziś instytucjach i jest w nich obecny poprzez pracujących tam chrześcijan. I tak np. rolnik powinien w ten sposób pracować, by jak najwięcej plonów wydobyć z ziemi dla dobra innych ludzi. Budowniczy ma starać się o to, by dom oddany do użytku był jak najlepiej przygotowany do zamieszkania. W szpitalach wymaga się delikatnej i ofiarnej miłości względem chorych i cierpiących, a nie tylko urzędowej opieki. Chodzi o to, by każdy swoją pracę wykonywał dobrze „sam niczego goręcej nie pragnąc, jak tego, żeby służyć dobru wszystkich” (KDK 42).
Tak więc „Sama miłość przynagla uczniów Chrystusowych, aby… przykładali się do wiernego wypełniania swych obowiązków ziemskich, kierując się w tym duchem Ewangelii” (KDK 28 i 43).
Kościół Chrystusowy dostosowuje się do zmieniających się sytuacji, ciągle szuka człowieka będącego w potrzebie, którym się jeszcze nikt nie zajął. „Zależnie od okoliczności czasu i miejsca… Kościół powinien powodować powstawanie dzieł… na posługę wszystkim, zwłaszcza ubogim” (KDK 42). Dziś takim palącym problemem jest sytuacja ludzi z tzw. Trzeciego Świata. Mają oni wiele potrzeb cywilizacyjnych, gospodarczych i religijnych. Kościół znów staje w obronie ich praw.
We współczesnym świecie spotykają się ze sobą ludzie różnych religii i przekonań. W duchu miłości Kościół pragnie współdziałać ze wszystkimi ludźmi, nawet inaczej myślącymi. Głosi i praktykuje tolerancję, podtrzymuje i ułatwia dialog z wierzącymi inaczej. Dąży do jedności ukazując światu, że „prawdziwe zewnętrzne zjednoczenie społeczne wypływa ze zjednoczenia umysłów i serc” (KDK 42).
Kościół również czuwa nad pokojem w świecie i dlatego upomina ludzi, „aby w duchu rodziny synów Bożych przezwyciężali wszelkie spory między narodami i rasami” (KDK 42).

Jak odpowiem Bogu ?

Świat i Kościół potrzebują dziś prawdziwych chrześcijan, żyjących miłością. Zastanów się, czy jesteś wrażliwy na ludzką biedę i ludzkie potrzeby. Czy umiesz uszanować poglądy drugiego człowieka, nawet jeśli ci nie odpowiadają ? Jak przyczyniasz się w swoim środowisku do jedności i zgody ? Przy wieczornej modlitwie przemyśl treść tej piosenki religijnej :
„Razem idziemy poprzez świat i na twoją pomoc wielu ludzi czeka.
Może kolega, może brat,
bo wiara bez uczynków martwa jest.
Ref.: Po tym poznają uczniów Chrystusa, że miłością pragną żyć.
Zdarza się taki trudny czas, mimo dobrych chęci nic się nie udaje, lecz może spróbuj jeszcze raz, bo wiara bez uczynków martwa jest.
Po tym poznają…
Gdybyś otwarte serce miał i potrafił dostrzec, co komu dolega i trochę słońca ludziom dał, bo wiara bez uczynków martwa jest”.

■ Pomyśl :

1. Co św. Paweł podkreśla jako najważniejsze w życiu chrześcijanina ?

2. Kto przez Kościół nadal obdarza ludzi swoją miłością ?

3. Od kiedy Bóg w nas i przez nas kocha innych ludzi ?

4. Wymień kilka dzieł charytatywnych Kościoła z dawnych wieków.

5. Jakie zadania miłości stoją przed Kościołem w czasach obecnych ?

■ Zapamiętaj:

4. Kiedy Kościół jest znakiem miłości w świecie ?

Kościół jest znakiem miłości w świecie, gdy jego członkowie żyją miłością i okazują ją wszystkim ludziom.

5. Komu chrześcijanie powinni okazywać miłość ?

Chrześcijanie powinni okazywać miłość sobie wzajemnie i wszystkim ludziom, a zwłaszcza potrzebującym, nieszczęśliwym i opuszczonym.

■ Zadanie :

1. Dlaczego św. Wincenty a Paulo zajął się galernikami we Francji (1619 r.) ?

2. Kto to był Brat Albert (Adam Chmielowski) ? — czym zajmują się bracia albertyni ?

3. Co wiesz o ojcu Janie Beyzymie, który zajął się trędowatymi na Madagaskarze ?