Początkowa formacja religijna jest bardzo ważna, ponieważ zdecydowanie wpływa na przyszłe tematy sekty, na przykład buddyzm dla Iso-Zen i Soka Gakkai; hinduizm dla Światła Rryszny, Brahma Kumaris12 i Bhagwana; protestantyzm dla sekt ewangelistów i milenarystów Dawida Koresha, Jima Jonesa i Charles’a Taze Russela (świadkowie Jehowy). Nawet jeśli założycieJe starają się wprowadzić do założeń sekty nowy motyw, żeby się odróżniać od formacji, której są kontynuacją, to dobrze wiedzą, jak w gąszczu swych pokrętnych teorii umieścić także znane elementy. To wpływa na powstawanie coraz to nowych pseudoreligijnych i filozoficznych syntez, które bardziej przypominają mistyczno-ezoteryczno-okultystyczną sieczkę niż prawdziwy synkretyzm.
Guru często powołują się na powiązania, które są trudne do sprawdzenia, ponieważ odnoszą się do dziedzin niestałych. Zazwyczaj dotyczy to postaci,
o których mówią – czasami mitycznych, czasami rzeczywistych, ałe najczęściej nieżyjących, zapomnianych łub niedostępnych. W ten sposób groźba potępienia guru przez jego mistrza jest niewielka. Stopniowo, wraz z rozwojem organizacji, guru zostaje otoczony prawdziwą aurą mądrości albo świętości, która jest jego najlepszą reklamą.
Franęois Cornuault opisuje w Piekle sekt atmosferę otaczającą Michaela Ivanova (Białe Bractwo Uniwersalne):
W 1938 r. osoby najbardziej ezoterycznie oświecone w epoce, Leadbeater [współzałożyciel Towarzystwa Teozoficznego], Rudolf Steiner (twórca antropozofii] i wielu słynnych widzących świadczyli na jego korzyść. Uznali w nim „tego, który mial przyjść”, świętego Michała Archanioła we własnej osobie. W krótkim czasie Białe Bractwo Uniwersalne stało się sektą modną w Paryżu. Wszyscy naśladowali mistrza jak nowego Chrystusa i karmili się jego legendarnym promieniowaniem. Krążyły plotki, że jest dziewiętnastym „Wielkim Mistrzem Świata”, „Alchemikiem Wodnika”…
Jean-Paul Appel, założyciel Iso-Zen przypisywał sobie nawet boskie pokrewieństwo. Oto, w jaki sposób jest opisany w publikacji, która ma głosić jego chwalę:
Kopulacja jego rodziców, dająca początek jego widzialnej postaci, dokonała się przez zanurzenie w energiach kontrolujących sprzyjające połączenia chromosomowe.
Był cudownym dzieckiem, a jego dzieciństwo zostało zaprogramowane przez kosmiczne moce: zaprogramowany pojazd zajął ziemską płaszczyznę 3, nadzorując przebieg przyspieszonego rozwoju.
W wieku dwunastu lat po raz pierwszy połączył się z kosmicznymi mocami. Ten kontakt został opisany jako promieniowanie spływające z nieba i przechodzące przez jego mózg. Skutki tego kontaktu stały się widoczne dopiero sześć lat później, jak to zapowiedziały kosmiczne moce: Ustanowienie udane – Odroczenie na sześć lat – Czas ziemski.
W międzyczasie ta kosmicznie zaprogramowana istota będzie wtajemniczana przez duchowego mistrza na drodze mądrości aż osiągnie wiek osiemnastu lat i będzie gotowa do prowadzenia intensywnego życia mistycznego.
Twórcy tak niejasnego tekstu trudno wykazać jakieś sprzeczności. Nieco dalej zobaczymy, że taki sposób wypowiedzi ma pomóc uniknąć ewentualnej negacji słów mistrza w miarę, jak – według rozmówcy – słowa i zdania nabywają różnego znaczenia, ponieważ nie chodzi o język dosłowny, ale o mowę symboliczną.