Chrześcijanin wyraża swą wiarę przez znaki zewnętrzne
Codziennie widzisz, jak ludzie pozdrawiają się, podają sobie ręce, kłaniają się, uśmiechają się. Ty postępujesz podobnie. Dlaczego ludzie posługują się takimi gestami i słowami ?
Za pomocą tych znaków wyrażają swoje uczucia, myśli i zamiary. Jedynie przy ich pomocy mogą się wzajemnie porozumiewać i nawiązywać łączność ze sobą. Czy w naszej łączności z Panem Bogiem posługujemy się także gestami, postawami, słowami ? Co one wyrażają ?
Znaki czci Bożej w różnych religiach
Gdy muzułmanin usłyszy z wieży meczetu wołanie, pada na twarz. Tym gestem oddaje cześć należną jedynemu Bogu, którego nazywa Allachem. W ten sposób wyraża swoją wiarę w Boga. Ponieważ znak ten posiada znaczenie religijne, należy go uszanować. Podobnie buddyści, zdejmując obuwie przed wejściem do świątyni, wyrażają cześć i szacunek dla świętości swego bóstwa. Ten gest jest również znakiem religijnym.
Innego rodzaju znakami są dzieła sztuki religijnej. Symbole, ozdoby, rzeźby, malowidła czy świątynie, nieraz inne od tych, do jakich może jesteśmy przyzwyczajeni, mają swój głęboki i poważny sens religijny. Pragną one przybliżyć człowiekowi tajemnice Boga i Jego przymiotów. Stąd ludzie wierzący otaczają również i te znaki szacunkiem i spodziewają się tego także od innych.
W wielu religiach lud nie gromadzi się we wnętrzu świątyni, lecz na jej dziedzińcu. To również wyraża szacunek dla Boga. Zwyczaj ten opiera się na przekonaniu, że grzeszny człowiek nie powinien bezpośrednio spotykać się ze świętym Bogiem, ale za pośrednictwem specjalnie do tego wyznaczonych ludzi, zwanych „kapłanami”. Dlatego oni składają ofiary, oni dotykają przedmiotów przeznaczonych do czci Bożej. Ludzie tylko z daleka przyglądają się i uczestniczą w uroczystościach obrzędowych.
Również w religii objawionej Izraela do Świętego Świętych miał dostęp tylko arcykapłan, i to w określone dni. Arki Przymierza mogli dotykać jedynie przedstawiciele rodu kapłańskiego. Na innych, którzy ośmielili się przekroczyć ten przepis, spadały różne kary. Opowiadają nam o tym księgi Starego Przymierza (por. 2 Sm 6, 7).
Znaki czci Bożej w religii chrześcijańskiej
W religii chrześcijańskiej nie ma już takiego oddalenia między ludem a kapłanami. Wszyscy bez różnicy gromadzą się wewnątrz świątyni. Ludzie świeccy nie stoją z daleka i nie przyglądają się jedynie, co czyni kapłan, lecz razem z nim biorą czynny udział. Podczas Zgromadzenia eucharystycznego czytają Pismo święte. Mogą również za pozwoleniem biskupa rozdawać Komunię św., a w niektórych krajach otrzymują ją na rękę. Mogą dotykać kielicha i innych przedmiotów przeznaczonych do kultu. Przede wszystkim zaś nie tylko przez ręce kapłana, ale razem z nim składają Ofiarę Bogu, to znaczy współofiarują.
Powstaje pytanie, dlaczego tak jest ? Na jakiej podstawie mogą oni to wykonywać ? Przez chrzest wszyscy są zjednoczeni z Chrystusem, jedynym i najwyższym Kapłanem. Tym samym stanowią lud kapłański. Otrzymują uprawnienia kapłańskie, to znaczy prawo i obowiązek oddawania czci Bogu. Każdy zatem chrześcijanin, na mocy swego kapłaństwa, inaczej się odnosi do spraw Bożych niż wyznawcy różnych religii, a nawet inaczej niż lud Starego Przymierza. Lud chrześcijański jest bliższy Boga i tym samym zobowiązany do większej Jego czci. Jest on znakiem Boga między narodami, stąd jego wiara, wyrażająca się w zewnętrznych czynnościach i gestach, ma innym pokazywać drogę do Boga. Ale te postawy i gesty winny wynikać z wewnętrznych przekonań i uczuć. Należy je więc wykonywać bardzo poprawnie i z całą świadomością ich znaczenia.
Świątynia chrześcijańska jest „Wieczernikiem”, czyli szczególnym miejscem spotkania Ludu Bożego ze swoim Bogiem. Dlatego chrześcijanie odnoszą się do swej świątyni z wielkim szacunkiem, troszczą się o należyte jej wyposażenie, utrzymanie i wygląd. Odpowiednio zachowują się w świątyni i w jej pobliżu.
Krzyż przypomina nam, że zostaliśmy odkupieni i zjednoczeni z Chrystusem. Jaką cześć żywimy dla krzyża, uczą nas obrzędy Wielkiego Piątku, w których adoracja krzyża stanowi część najistotniejszą. Krzyż jest najpowszechniejszym znakiem wiary chrześcijańskiej. — Obok niego szacunkiem otaczamy również inne znaki naszej wiary, jak obrazy, rzeźby, medaliki, a także kapliczki przydrożne i cmentarze.
Znieważenie świątyni lub rzeczy poświęconych Bogu nazywamy świętokradztwem. Może to być grzech ciężki przeciw Bogu. Jest on również przestępstwem wobec niewierzących, bo może być dla nich przeszkodą w drodze do Boga.
Jak odpowiem Bogu ?
Cześć Bogu oddajesz przez znaki zewnętrzne. Uczestniczysz w kapłaństwie Chrystusa i masz być dla innych znakiem prowadzącym do Boga. Jak zachowujesz się w świątyni ? — podczas procesji ?
Czym są dla ciebie krzyże i obrazy religijne ? Jak nosisz swój medalik ?
■ Pomyśl :
1. Czym wyraża się cześć dla Boga we wszystkich religiach świata ?
2. Dlaczego ludzie ochrzczeni są powołani do większego szacunku dla spraw Bożych niż wyznawcy innych religii ?
3. Kiedy znaki zewnętrzne wyrażają prawdziwie wewnętrzną cześć Boga ?
■ Zapamiętaj :
37. Co powinny wyrażać zewnętrzne znaki religijne ?
Zewnętrzne znaki religijne powinny wyrażać wiarę i wewnętrzną cześć Boga.
38. Czym jest dla świata szacunek, jaki chrześcijanie wyrażają w znakach zewnętrznych ?
Szacunek, jaki chrześcijanie wyrażają w znakach zewnętrznych, jest wyrazem ich wiary i drogowskazem do prawdziwego Boga.
■ Zadanie :
Wylicz znaki zewnętrzne podczas Zgromadzenia eucharystycznego i podaj, co one wyrażają.