Chrystus daje szczególny udział w swoim kapłaństwie biskupom i ich współpracownikom kapłanom oraz diakonom
Niektórzy ludzie pytają : dlaczego między mną a Bogiem tak często staje inny człowiek — kapłan ? Czy jego pośrednictwo jest potrzebne ? Jakim prawem występuje on przed Bogiem w moim imieniu ? Przecież mogę mówić do Boga sam, bezpośrednio. Mógłbym sam składać ofiary. Mógłbym również sam szukać pojednania z Bogiem, gdy zgrzeszę. Czy wobec tego jakiś pośrednik jest rzeczywiście konieczny ?
Apostołowie i ich współpracownicy
Ludzie o własnych siłach nie są zdolni sami siebie zbawić, to znaczy uwolnić się od grzechu i pojednać z Bogiem. W tym celu Bóg Ojciec posłał do ludzi swojego Syna, Jezusa Chrystusa. On dopiero, jako Zbawiciel i Pośrednik, umożliwia ludziom powrót do Boga. Naucza ich, składa za nich i w ich imieniu ofiarę i jednoczy ich z Ojcem. Bez pośrednictwa Chrystusa nikt nie może być zbawiony.
Jezus Chrystus chce wszystkich zbawić i powołuje wybranych ludzi do szczególnego udziału w swoim pośrednictwie. Dlatego sam wybiera Apostołów i daje im szczególny udział w swoim kapłaństwie. Czyni ich pośrednikami między Bogiem i ludźmi. On przez nich chce nadal głosić słowo Boże, składać ofiarę zbawienia i jednoczyć ludzi z Bogiem. Potem Apostołowie z woli Chrystusa dobierają sobie współpracowników. Modlą się do Ducha Świętego i wkładają na nich ręce. Przez ten znak zewnętrzny sam Jezus Chrystus daje tym wybranym ludziom udział w swoim kapłaństwie, aby umożliwiali wszystkim osiągnięcie zbawienia. Obrzęd wkładania rąk przy ustanawianiu kapłanów pochodzi od Apostołów. Św. Paweł w Liście do Tymoteusza, swego współpracownika, przestrzega go, aby nie zaniedbywał daru tego kapłaństwa, który w nim jest, lecz aby przekazywał go dalej : „Nie zaniedbuj w sobie charyzmatu, który został ci dany za sprawą proroctwa i przez włożenie rąk kolegium prezbiterów” (1 Tm 4, 14). „Przypominam ci, abyś rozpalił na nowo charyzmat Boży, który jest w tobie przez włożenie moich rąk” (2 Tm 1, 6). Kapłaństwo jest na stałe narzędziem w ręku Boga dla dobra ludzi. Nazywamy je kapłaństwem służebnym. Nazywa się je także hierarchicznym. Obdarzeni sakramentem kapłaństwa są darem Boga, znakiem Chrystusa przysłanego przez Ojca. Bez nich Kościół nie byłby Kościołem Chrystusowym.
Biskupi i ich współpracownicy — kapłani i diakoni
Biskupi są następcami Apostołów. Przez konsekrację *
Konsekracja — specjalne święcenia, w których wyznaczony przez papieża kapłan otrzymuje pełnię władzy kapłańskiej — biskupstwo. W konsekracji nowego biskupa bierze udział trzech biskupów, którzy kolejno wkładają ręce na głowę kandydata, tak jak to czynili Apostołowie. Następnie wspólnie modlą się prosząc o udzielenie mu pełni kapłaństwa Chrystusowego : biskup konsekrator namaszcza potem głowę i dłonie nowego biskupa świętym olejem. Nowy biskup otrzymuje także pastorał, czyli laskę, pierścień i specjalne nakrycie głowy, które nazywa się mitrą. Są to zewnętrzne znaki godności i obowiązków, jakie biskup na siebie przyjął.
biskup otrzymuje pełny udział w kapłaństwie Chrystusowym, na mocy którego kieruje całą służbą Bożą : głoszeniem słowa Bożego, sprawowaniem Najświętszej Ofiary i udzielaniem sakramentów św. w swojej diecezji **.
Cały Kościół podzielony jest na diecezje, na czele których stoją biskupi. Diecezje podzielone są na parafie, na czele których stoją proboszczowie.
Na mocy pełni kapłaństwa, jaką posiada, biskup może udzielać wszystkich sakramentów świętych, także sakramentu kapłaństwa.
Kapłani są współpracownikami biskupa w głoszeniu słowa Bożego i w sprawowaniu niektórych sakramentów św. Udział w kapłaństwie Chrystusa otrzymują kapłani, gdy biskup wkłada na nich ręce i udziela im święceń kapłańskich *.
Święcenia kapłańskie — specjalny obrzęd, podczas którego biskup, a następnie wszyscy obecni kapłani
wkładają ręce na głowę kandydatów do kapłaństwa, a biskup modli się prosząc dla nich o godność kapłańską. W dalszych obrzędach namaszcza im dłonie. Przez te zewnętrzne znaki sam Chrystus daje im udział w swoim kapłaństwie i upoważnia ich do tego, by byli w Jego imieniu pośrednikami między Bogiem i ludźmi.
Biskup wysyła kapłanów, aby głosili słowo Boże, sprawowali Najświętszą Ofiarę i udzielali sakramentów św. Kapłani są więc także pośrednikami między Bogiem i ludźmi. O diakonach zaś i o ich obowiązkach opowiadają Dzieje Apostolskie (por. Dz 6, 1-7).
Sam Chrystus przez swoich biskupów i kapłanów poucza Lud Boży, z nimi razem składa Najświętszą Ofiarę Bogu Ojcu i prowadzi wszystkich do jedności między sobą i z Bogiem.
Kościół troszczy się o powołania kapłańskie
Kapłan, jako zastępca Chrystusa i pośrednik między Bogiem a nami, jest potrzebny ludziom, by mogli osiągnąć zbawienie. Cały Kościół wie o tym dobrze i dlatego wszyscy należący do niego bardzo się troszczą o to, by było coraz więcej nowych i dobrych kapłanów. Bardzo często Kościół modli się do Chrystusa, by powołał wybranych przez siebie ludzi i dał im udział w swoim kapłaństwie. Szczególnie prosimy o to w ,,Tygodniu modlitw o powołania kapłańskie i zakonne”.
Ci, którzy decydują się zostać kapłanami, zdobywają odpowiednie wykształcenie w seminariach duchownych. Wszyscy należący do Kościoła są odpowiedzialni za to, kto zostaje kapłanem. Dlatego przed udzieleniem święceń biskup pyta zebranych, czy nie mają żadnych zastrzeżeń do przedstawionych kandydatów. W trosce o przyszłych kapłanów poszczególne parafie pomagają także materialnie seminariom duchownym. W rodzinach katolickich, które rozumieją, czym jest kapłan dla całego Kościoła i dla wszystkich ludzi, rodzice i rodzeństwo pomagają swojemu synowi i bratu, który chce zostać kapłanem, by dobrze przygotował się do spełnienia przyszłych obowiązków. Tak więc cały Kościół zatroskany jest o to, by było coraz więcej kapłanów, by słowo Boże było głoszone przez nich wszystkim ludziom i by wszyscy doszli do jedności z Bogiem.
Jak odpowiem Bogu ?
Widzisz zatem, że sam Bóg wybrał tę jedyną dla ciebie drogę, poprzez pośrednictwo kapłanów, abyś mógł się z Nim spotkać. Rozumiesz już, że w ich posługiwaniu działa Chrystus. Czy potrafisz odróżnić godność kapłana od jego ludzkich słabości ? Jak odnosisz się do kapłanów, których spotykasz w kościele, w sali katechetycznej, na ulicy ? Jak mógłbyś pomóc kapłanowi w jego pracy duszpasterskiej ? Co zrobisz, jeśli uświadomisz sobie, że Bóg cię powołuje na swego kapłana ?
■ Pomyśl :
1. Komu w szczególny sposób Chrystus dał udział w swoim pośrednictwie ?
2. Jak Apostołowie przekazywali kapłaństwo swoim współpracownikom ?
3. Kto dziś w szczególny sposób uczestniczy w kapłaństwie Chrystusa ?
4. Jak Kościół troszczy się o powołania kapłańskie ?
■ Zapamięta]:
69. Czym jest kapłan w Kościele ?
Kapłan w Kościele jest narzędziem i znakiem Chrystusa zbawiającego świat.
■ Zadanie :
1. Jakbyś wykazał, że w życiu religijnym kapłan jest potrzebny ?
2. Dowiedz się, kto jest twoim biskupem. Kto jest twoim proboszczem ?