Istniały dawniej potężne i wielkie królestwa, których dziś już nie ma. Skończyło się panowanie króla Saula, Dawida, Salomona. Upadło królestwo babilońskie, cesarstwo rzymskie, przeminęli faraonowie itd. Czy istnieje królestwo, które trwać będzie wiecznie ?
Proroctwo Daniela o „Synu Człowieczym”
W uroczystość Chrystusa Króla (rok B) usłyszysz w kościele czytanie z Księgi Proroctwa Daniela, w którym jest mowa o tajemniczej postaci nazwanej „Synem Człowieczym” :
„Patrzyłem w nocnych widzeniach, a oto na obłokach nieba przybywa jakby Syn Człowieczy, podchodzi do Przedwiecznego i wprowadzają Go przed Niego.
Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzą królewską, a służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki. Panowanie Jego jest wiecznym panowaniem, które nie przeminie, a Jego królestwo nie ulegnie zagładzie…
Królestwo Jego będzie wiecznym królestwem ; będą Mu służyły wszystkie moce
i będą Mu uległe” (Dn 7, 13-14 i 27b).
Zgodnie z obietnicą Bożą naród wybrany oczekiwał stale nadejścia nowego Królestwa Dawidowego. Nadzieje swoje związał z pomocą, której spodziewał się od wielkich potęg ziemskich. Ciągle jednak doznawał rozczarowania. Stopniowo przekonał się, że obiecane królestwo nie będzie ziemskie i polityczne, ale duchowe : religijno-moralne. To królestwo założy sam Bóg.
Widzenie opisane przez proroka Daniela to właśnie przypomina narodowi wybranemu. Prorok pisze, że wieczną władzę i królestwo obejmujące wszystkie narody Bóg przekazuje tajemniczej postaci, podobnej do „Syna Człowieczego”. W języku Pisma św. „Syn Człowieczy” oznacza po prostu człowieka. Zagadkowa postać w proroctwie podobna do człowieka pojawia się jednak na obłokach niebieskich, które wskazują na to, że owa postać jest nadziemska i ściśle związana z Bogiem. Ta postać otrzymuje od Boga obiecane narodowi wybranemu Królestwo Dawidowe.
Proroctwo Daniela o „Synu Człowieczym” wypełnia się w Jezusie Chrystusie
Gdy uważnie czytasz Ewangelię, zauważysz, że Jezus Chrystus najczęściej nazywa siebie „Synem Człowieczym” (por. Mt 8,20 ; 11,9 ; 23,30 ; Mk 8,31 ; 8,29 ; J 5,26-29 ; 9, 35 ; 12 34 ; 13, itp). W tym określeniu możemy odnaleźć najbardziej charakterystyczne cechy obiecanego Mesjasza. Jezus Chrystus jest bardzo ściśle związany z Bogiem, tak jak „Syn Człowieczy” w Księdze Daniela, ponieważ jest prawdziwym Synem Boga. Jezus Chrystus jest równocześnie prawdziwym człowiekiem. Przyjął On śmiertelne ciało i przyszedł na świat, cierpiał i wreszcie umarł jak każdy śmiertelny człowiek. Otrzymał także od swego Ojca — Boga — wieczne Królestwo i chwałę. Ci, którzy Mu uwierzyli, tworzą święty Lud Boży i należą do Jego wiecznego i chwalebnego Królestwa.
Jak odpowiem Bogu ?
W mesjańskich proroctwach Bóg przygotowuje pełne zbawienie człowieka. Z proroctwa o „Synu Człowieczym” dowiadujesz się, że od wieków myśli On o wszystkich ludziach. Chce ich uczynić swoim ludem świętym i swoim wiecznym Królestwem. Jak cenisz sobie przynależność do Ludu Bożego ? Czy dziękujesz Bogu za to, że troszczy się o twoją przynależność do Królestwa Bożego ?
■ Pomyśl:
1. Kogo oznacza tajemnicza postać „Syna Człowieczego” w Księdze Daniela ?
2. Kto ma udział w Królestwie, które otrzymuje od Boga „Syn Człowieczy” ?
3. Dlaczego Jezus Chrystus najchętniej nazywa siebie „Synem Człowieczym” ?
■ Zapamiętaj:
73. Co oznacza wyrażenie „Syn Człowieczy” w Księdze Daniela ?
Wyrażenie „Syn Człowieczy” w Księdze Daniela oznacza człowieka, który jest ściśle związany z Bogiem i otrzymuje od Niego wieczne Królestwo.
74. W kim wypełniło się proroctwo o „Synu Człowieczym” ?
Proroctwo o „Synu Człowieczym” wypełniło się w Jezusie Chrystusie, Wcielonym Synu Bożym.
■ Zadanie:
1. Poszukaj w Ewangelii (jednej) i wypisz zdania, w których jest mowa o „Synu Człowieczym”. Po jednej stronie wypisz zdania, w których jest mowa o Synu Człowieczym poniżonym i cierpiącym, a po drugiej stronie zdania mówiące o Synu Człowieczym wywyższonym w chwale.
2. Wyszukaj aklamacje z liturgii Mszy św., w których jest mowa o wiecznym Królestwie Chrystusa.