Bóg objawia swoją świętość w narodzie wybranym
Gdyby cię ktoś zapytał, co wiesz o Bogu, to zapewne mógłbyś mu tak odpowiedzieć :
Wiem, że Bóg (Stwórca) wybrał sobie jeden naród, zawarł z nim przymierze i uczynił go szczególną swoją własnością. Prowadził ten lud i opiekował się nim jak dobry ojciec. Co więcej, zawsze przebywał wśród swojego ludu ; był dla niego i sprawiedliwy, i pełen miłosierdzia. Objawił się wybranemu ludowi jako istota duchowa i jako jedyny Bóg wszystkich ludzi.
A czy potrafiłbyś odpowiedzieć, dlaczego Boga, który się w ten sposób objawił ludziom, Pismo św. nazywa bardzo często „świętym”, lub „świętym Izraela” ? Dlaczego to określenie jest aż tak ważne, że jest jakby drugim imieniem Boga ?
Bóg trzykroć Święty
U proroka Izajasza czytamy opowiadanie o tym, jak Bóg pouczył go o swojej świętości : „W roku śmierci króla Ozjasza ujrzałem Pana, siedzącego na wysokim i wyniosłym tronie, a tren jego szaty wypełniał świątynię. Serafiny stały ponad Nim ; każdy z nich miał po sześć skrzydeł ; dwoma zakrywał swą twarz, dwoma okrywał swoje nogi, a dwoma latał. I wołał jeden do drugiego : « Święty, Święty, Święty jest Pan Zastępów. Cała ziemia pełna jest Jego chwały ».
Od głosu tego, który wołał, zadrgały futryny drzwi, a świątynia napełniła się dymem.
I powiedziałem : « Biada mi. Jestem zgubiony ! Wszak jestem mężem o nieczystych wargach, a oczy moje oglądały Króla, Pana Boga Zastępów ». Wówczas przyleciał do mnie jeden z serafinów, trzymając w ręce węgiel, który kleszczami wziął z ołtarza. Dotknął nim ust moich i rzekł : «Oto dotknęło to twoich warg ; twoja wina jest zmazana, złagodzony twój grzech »” (Iz 6, 1-7).
W tym obrazowym opisie objawienia się Boga Izajaszowi, trzykrotnie powtarza się słowo : „Święty, Święty, Święty”. Bóg przez to pouczył nas, że jest Święty i że Jego Świętość jest nieskończenie wielka. Pouczył nas również, że przewyższa wszystko i jest ponad wszystkim, że jest nieskończenie doskonały. Choć jest zupełnie inny niż wszelkie stworzenia — czyli Święty, to jednak chce być blisko człowieka.
Bóg święty sam przybliża się do ludzi
Naród wybrany pierwszy doświadczył bliskości Boga. Dlatego Pismo św. nazywa Boga „Świętym Izraela”. Bóg przez swoje dzieła w narodzie wybranym objawił wszystkim ludziom, że choć jest trzykroć Święty i nieskończenie wielki, to jednak zechciał być obecny pośród swojego ludu w szczególny sposób. Znakiem tej obecności było : święte miasto Jerozolimą świątynia, Arką Przymierza, dni święte, kapłani i sprzęty służące do składania ofiar. Te osoby, miejsca i rzeczy nazywano również świętymi, ponieważ przypominały, że Bóg przebywa wśród swego ludu, aby przybliżyć mu swoją świętość i dać mu w niej udział. Dlatego Pismo św. nazywa naród wybrany „ludem świętym”, czyli bliskim Boga i związanym z Bogiem. „Ażeby (wszyscy) widzieli i poznali, rozważyli i pojęli, że ręka Pańska to uczyniła, że Święty Izraela tego dokonał”.
„Bądźcie świętymi, bo Ja jestem święty, Bóg wasz”
Bóg, który uczynił ze swojego narodu lud święty, czyli bliski sobie, wezwał go, aby postępował zawsze dobrze, czyli prowadził święte życie. Powiedział do ludu : „Świętymi bądźcie, bo Ja jestem święty, Bóg wasz”. A gdy Naród Wybrany nie potwierdzał swoim życiem tego nakazu, Bóg skarżył się przez proroków na odstępstwa i złe życie swojego ludu : „Odrzucili prawo Pana Boga Zastępów i wzgardzili tym, co mówił Święty Izraela”. Grzechy Izraela zakrywały przed innymi narodami obraz Boga świętego. Bóg stale wzywał naród do poprawy i świętości życia, aby wszystkie narody mogły poznać, że Bóg Izraela jest 96 Święty. Dlatego Bóg żądał od swego ludu nie tylko wypełniania przepisów religijnych, ale przede wszystkim sprawiedliwości, posłuszeństwa Bogu i miłości.
Jak odpowiem Bogu ?
W piątą niedzielę zwykłą (rok C) Kościół czyta opis objawienia się Boga Świętego Izajaszowi. Jest to wezwanie skierowane do wszystkich ludzi, aby stawali się świętymi.
Z Bogiem Świętym, który się do nas przybliżył, spotykasz się w każdą niedzielę i święto w czasie Zgromadzenia eucharystycznego. Bóg dał nam swojego Syna, Jezusa Chrystusa, jako źródło naszej świętości.
Wraz z Nim w czasie Modlitwy eucharystycznej wielbimy Świętego Boga słowami zaczerpniętymi z proroctwa Izajasza :
„Święty, Święty, Święty Pan, Bóg Zastępów. Pełne są niebiosa i ziemia chwały Twojej. Hosanna na wysokości…”
A kapłan w imieniu ludu zwraca się do Boga :
„Zaprawdę Święty jesteś, Boże, i słusznie Cię sławi wszelkie stworzenie, bo przez Syna Twojego, Pana naszego, Jezusa Chrystusa mocą Ducha Świętego ożywiasz i uświęcasz wszystko
W czasie Mszy św. wraz z innymi wielbisz Boga Świętego. A jak to okazujesz w swoim życiu, że jesteś blisko Boga Świętego ? Co robisz, aby życie twoje było święte i godne członka świętego Ludu Bożego ?
Nie tylko słowami, ale i życiem chcę sławić święte Imię Boga.
■ Pomyśl:
1. Jak prorok Izajasz ukazuje nam świętość Boga ?
2. Co to znaczy, że Bóg jest Święty ?
3. W jaki sposób Bóg objawia swoją świętość ?
4. Jak rozumiesz wyrażenie : „święty Izraela” ?
5. Dlaczego naród wybrany nazywamy „Ludem świętym” ?
6. Do czego Bóg wzywa ludzi, gdy objawia się im jako Święty ?
7. W jaki sposób powinna przejawiać się świętość Ludu Bożego ?
■ Zapamiętaj:
60. Co to znaczy, że Bóg jest Święty ?
Bóg jest Święty, to znaczy, że jest całkowicie inny niż wszystko, co jest stworzone ; nieskończenie przewyższa wszystko, co istnieje ; jest nieskończenie doskonały.
61. Przez co Bóg objawia swoją świętość ? Bóg objawia swoją świętość przez działanie w całej historii zbawienia.
62. Do czego Bóg wzywa tych ludzi, których dopuszcza do wspólnoty z sobą ? Tych ludzi, których Bóg dopuszcza do wspólnoty z sobą, wzywa do świętości życia.
■ Zadanie :
1. Wypisz w zeszycie te cechy, które twoim zdaniem powinien posiadać człowiek święty.
2. Zastanów się i napisz, czym różni się świętość człowieka od świętości Boga ?