Uświadamiasz sobie, jak wielkie znaczenie ma dla ciebie ojciec. On bowiem nie tylko żywi i troszczy się o wszystkie potrzeby materialne, ale przede wszystkim obdarza miłością, życzliwością, zrozumieniem. Toteż od dobrego ojca przyjmujesz słuszną naganę, a nawet sprawiedliwą karę, bo wiesz, że on chce twojego dobra i przygotowuje cię do twoich przyszłych zadań życiowych.
Osobą, która przyczyniała się do tego, żebyś wyrósł na człowieka wykształconego, jest nauczyciel. On ciebie uczy. Dzięki niemu zdobywasz coraz większą wiedzę o świecie i o życiu. Poddajesz się jego kierownictwu i przyjmujesz uwagi, ponieważ wiesz, że przygotowuje cię do przyszłych twoich zadań w społeczeństwie, w którym żyjesz. Należysz do nowego Ludu Bożego, który ma spełniać swe zadanie wobec innych ludzi. Kto cię przygotowuje i prowadzi do wypełnienia tych zadań ?
Bóg objawia, że jest Panem i Ojcem swego ludu
Pismo św. opowiada, jak Bóg uratował od głodu swój lud na pustyni, gdy ten tracił już w Niego ufność.
„Przybyło zaś całe zgromadzenie synów Izraela na pustynię Sin… I zaczęło szemrać na pustyni całe zgromadzenie synów Izraela przeciw Mojżeszowi i przeciw Aaronowi. Synowie Izraela mówili : « Obyśmy pomarli z ręki Boga w ziemi egipskiej… Wyprowadziliście nas na tę pustynię, aby głodem umorzyć całą tę rzeszę…» I przemówił Bóg do Mojżesza tymi słowami : « Słyszałem szemranie synów Izraela. Powiedz im tak : O zmierzchu będziecie jeść mięso, a rano nasycicie się Chlebem. Poznacie wtedy, że Ja, Jahwe, jestem waszym Bogiem ». Rzeczywiście wieczorem przyleciały przepiórki i pokryły obóz, a nazajutrz rano warstwa rosy leżała dookoła obozu. Gdy się warstwa rosy uniosła ku górze, wówczas na pustyni leżało coś drobnego, ziarnistego, niby szron na ziemi. Na widok tego synowie Izraela pytali się wzajemnie : « Co to jest ? » — gdyż nie wiedzieli, co to było. Wtedy powiedział do nich Mojżesz : «To jest chleb, który daje wam Bóg na pokarm… » Synowie Izraela jedli mannę przez czterdzieści lat, aż przybyli do ziemi zamieszkałej. Jedli mannę, aż przybyli do granic ziemi Kanaan” (Wj 16, 1-3. 11-15. 35).
W opowiadaniu biblijnym o cudownym nakarmieniu na pustyni Bóg poucza, że opiekuje się swoim ludem, jak ojciec wychowuje go i prowadzi. Jest także jego Panem. On bowiem wybrał go spośród innych narodów. Wyzwolił synów Izraela z Egiptu. On dał im Ziemię Obiecaną. Często im przypominał : ,,Bo Ja jestem Jahwe, który wyprowadziłem was z ziemi egipskiej, abym był waszym Bogiem” (Kpł 11, 45).
Rządził swoim narodem przez takich wodzów jak Mojżesz i przez takich królów jak Dawid. Kiedy Izraelici walczyli, Bóg dawał im zwycięstwo : „Nie bójcie się !… Bóg będzie walczył za was, a wy będziecie spokojni” (Wj 14, 13-14).
Izraelici zapominali nieraz o swoim Panu i nie przestrzegali Jego prawa. Wtedy Bóg upominał ich przez proroków : „Dlaczego przekraczacie przykazania Boże ? Dlatego się wam nie szczęści ! Ponieważ opuściliście Boga i On was opuścił” (2 Krn 24, 20).
Bóg okazywał też swemu ludowi gniew, np. wtedy, gdy zesłał nań niewolę i dopuścił do zburzenia Jerozolimy. W szóstym wieku przed narodzeniem Chrystusa król Babilonu, Nabuchodonozor, wkroczył do kraju z wojskiem. Spustoszył go. Zburzył stolicę Jerozolimę, a tysiące Izraelitów uprowadził do niewoli babilońskiej.
Bóg dopuścił do tego, by naród opamiętał się i nawrócił. Tym, którzy pozostali przy życiu i poprawili się, Bóg po wielu latach niewoli pozwolił wrócić do ojczyzny. Chociaż Pan Bóg nieraz musiał karać swój naród, zawsze jednak pozostawał dla niego Ojcem. Gdy Izraelici prosili Go o przebaczenie, wysłuchiwał ich i okazywał swoje miłosierdzie, żeby mogli wypełniać przeznaczone dla nich zadanie.
Bóg jest Panem i Ojcem wszystkich ludzi
Bóg wybrał Izraela dla dobra wszystkich ludzi. Objawił się w dziejach tego narodu jako Pan i Ojciec, aby uwierzono, że On jest Panem i Ojcem wszystkich ludzi. O tym także mówi Pismo św. : „Do twojego Boga należą niebiosa, niebiosa najwyższe, ziemia i wszystko, co jest na niej… On wymierza sprawiedliwość sierotom i wdowom, miłuje cudzoziemca, udzielając mu Chleba i odzienia” (Pwt 10, 14. 18).
Wierzymy, że Bóg kieruje życiem wszystkich narodów i ludzi. Opiekuje się nimi i prowadzi do siebie. Opiekuje się również naszym narodem polskim. Przyłączył nas do swego ludu wybranego, Kościoła. Prowadzi nas ku sobie.
Nie oszczędza nam przy tym cierpień, trudności czy niepowodzeń. Jak doświadczał swój naród wybrany, podobnie dziś doświadcza niekiedy swój Kościół.
Tak samo prowadzi Bóg ku sobie każdego poszczególnego człowieka. Jest dla niego również Ojcem i Panem, chociaż trudno to nieraz dostrzec i zrozumieć. Bóg działa często za pośrednictwem innych ludzi. Rodzice, przełożeni, przyjaciele, koledzy — wszyscy mogą być w naszym życiu „narzędziami” Boga.
Jak odpowiem Bogu ?
W osiemnastą niedzielę zwykłą (rok B) słuchamy słowa Bożego o opiece Bożej nad Izraelitami, którzy wędrowali przez pustynię. Pan Bóg wzywa mnie wtedy, bym Mu zawsze ufał jak Panu i Ojcu. Czy potrafię dostrzec opiekę Bożą, gdy mnie spotyka coś trudnego i przykrego ? Czy pamiętam o tym, że Bóg działa poprzez innych ludzi ? Czy potrafię to zrozumieć ? Jak się do nich odnoszę ? Czy dziękuję Bogu za wszystko dobro, które mi daje przez innych ludzi ? Zaufanie wobec Boga mogę wyrazić czynami, myślami i słowami. Mogę to uczynić swoimi słowami lub słowami psalmu :
,,Ku Tobie, Panie, wznoszę moją duszę, mój
Boże,
Tobie ufam…
Bo Ty jesteś Bóg, mój Zbawca,
i w Tobie mam zawsze nadzieję”
(Ps 24, 1-2 i 5).
■ Pomyśl:
1. Jak Bóg opiekował się swym narodem wybranym ?
2. Dlaczego Bóg doświadczał Izraelitów ?
3. Czyim Panem i Ojcem jest Jahwe, Bóg Izraelitów ?
4. Jak w moim życiu mogę dostrzec, że Bóg jest moim Ojcem i Panem ?
■ Zapamiętaj:
52. Kim był Bóg dla Izraelitów i kim pozostaje dla nas ?
Bóg był dla Izraelitów i jest dla wszystkich ludzi Panem i Ojcem.
■ Zadanie :
1. Pomyśl, co Bóg uczynił dla ciebie przez innych ludzi ?
2. Jakie znasz modlitwy, pieśni, które mówią o tym, że Bóg jest naszym Ojcem i Panem ?