Błogosławiona królowa Jadwiga
Zwiedzając dzisiaj katedrę wawelską możesz zobaczyć sarkofag, czyli grobowiec królowej Jadwigi. Ludzie często zatrzymują się przy nim, modlą się i składają kwiaty. Kim była ta najmłodsza córka króla węgierskiego, jeśli cześć jej osoby przetrwała do chwili obecnej ?
Jej zasługi uznał zaraz po śmierci w mowie pogrzebowej ks. Stanisław ze Skalbierza, zaufany doradca królowej i pierwszy rektor Akademii Krakowskiej. W katedrze wawelskiej w dniu 17. VII. 1399 r. mówił tak : „Widzieliśmy, jak była rozumna w radzie, przezorna w sprawach, jak pilnie starała się zachować wszystko to, co do Korony Polskiej należało… Widzieliśmy, z jaką pobożnością przyjmowała ubogich, jak chętnie każdemu do siebie przystęp dawała, jak nikomu nie ubliżała, jak nie pozwoliła krzywdzić nikogo jak się gniewać nie umiała”. Jadwiga była córką króla węgierskiego Ludwika, który został królem Polski. Po jego śmierci koronę otrzymała Jadwiga. Swoją nową ojczyznę ukochała z całego serca. Została żoną księcia Litwy, Władysława Jagiełły. To małżeństwo stało się bezpośrednią okazją do przyjęcia wiary chrześcijańskiej przez Litwinów, a także do unii, czyli do połączenia się Litwy z Polską pod berłem jednego króla.
Królowa Jadwiga w pierwszym rzędzie starała się o rozszerzenie wiedzy i kultury. W średniowieczu o oświatę i szkolnictwo troszczył się przede wszystkim Kościół. Przy parafiach powstawały szkoły parafialne, przy katedrach zaś szkoły katedralne. W tych ostatnich poziom nauczania był wyższy. Powstawały wtedy szkoły wyższe zwane uniwersytetami. Wykładano w nich takie przedmioty, jak filozofię, prawo, medycynę, a w innych także teologię. Na otwarcie uniwersytetu pozwolenia udzielali papież i panujący. Królowa Jadwiga należy do współzałożycieli Uniwersytetu Krakowskiego, który istniał już wprawdzie wcześniej, ale brak mu było wydziału teologicznego. Dzięki jej staraniom papież Bonifacy IX zgodził się na otwarcie tego wydziału. Było to wielkie osiągnięcie w owych czasach.
W przededniu śmierci Jadwiga zapisała wszystkie swoje kosztowności na odnowienie uniwersytetu i jego rozwój.
Królowa Jadwiga dążyła do świętości we wszystkich sprawach codziennego życia. Dzięki niej powstało wiele szpitali, kościołów, dla których ofiarowywała szaty i naczynia liturgiczne. Opiekowała się zakonami i biednymi. Spieszyła na pomoc nieszczęśliwym. W całym postępowaniu dawała dowody głębokiej religijności, a po przedwczesnej śmierci (zmarła mając 26 lat) powszechnie została uznana za świętą.
Jej imię przeszło na zawsze do historii naszego narodu. O niej powiedział St. Wyspiański :
„Ty dla tej Polski będziesz perłą,
Z dna wód święcącą jasno…
Skoro już wymrą wszyscy dziś przytomni,
Jeszcze ten naród w litości dla ciebie
O tych łzach twoich dziecka — nie zapomni“
Warto przeczytać także: Królowa Jadwiga – życiorys